–
Глянь, Антося, які цудоўны кот, вялікі, поўсць блішчастая, увесь чорны,
як вугаль, вочы гараць. Ды гэта сапраўдны кашэчы кароль Варгін. Ледзьве
здабыў гэтую найвялікшую рэдкасць.
Часам у навальнічную ноч, калі
вецер вые за сцяною, можна пачуць жахлівае варкатанне таго ката, і
цяжкая туга лажыцца на душу; бачаць сяды-тады апоўначы яго агнёвыя вочы,
нібы дзве свечкі; трывожна тады на сэрцы. Але не ўсе даюць веры гэтым
страхам. Толькі просты люд моліцца, просячы Бога, каб збавіў ад таго
нячысціка.
Немає коментарів:
Дописати коментар